“Artık geri dönemezdim. Göğsünü dolduran nemli saçlarını koklamak isteğiyle başımı ona yaklaştırdım. Koluyla beni itti. Birden kızdım: – Nalan, dedim, senden sadece bir fedakârlık istiyorum... Görüyorsun ki, yanıyorum... – Kenan... Delisin... Normal değilsin... Seni mazur görüyorum... Fakat daha fazla ileri gitme!.. – Merhametin bu noktada kalıyor demek? Sonra bu haksızlığını anlayacaksın ve pişman olacaksın!.. – Sus Kenan! - Susmayacağım... Tek bir kere benim olacak mısın?” “Yalnızca para değerlerinin saltanat kurduğu, hüküm sürdüğü, saat başı borsa-döviz haberlerinin peşinde koşulduğu, gönül inceliklerinin gitgit karardığı, sönüp gittiği, şimdiki aşksız, duygusuz dünyamızda, leylaklar kuşanmış Hıçkırık her şeye karşın hâlâ bir sığınak olabilir gibime geldi. Hangimiz, bizi bizden, hayalsiz ve leylaksız hayatlarımızdan çekip alacak bir ‘romans’a ihtiyaç duymayız ki?!” Selim İleri