1929 yılında Belçika’da dünyaya gelen Jacqueline Harpman, 1940-1945 yılları arasında ailesiyle birlikte Fas’ta yaşadı. Brüksel’e döndükten sonra tıp fakültesine girdi, ancak tüberküloz hastalığına yakalandığı için eğitimine iki yıl ara vermek zorunda kaldı ve bu arada yayımlanmayan ilk romanı "Les jeux dangereux"yü tamamladı. 1953 yılında da hiçbir zaman tam olarak ısınamadığı tıp eğitimine son verdi. Aynı yıl sinemacı Émile Degelin’le evlenen Harpman, kendini tamamen yazmaya adadı. 1958 yılında da öykülerini içeren ilk kitabı basıldı: "L’amour et l’acacia". 1967 yılına kadar üç roman bitirdi; senaryo, belgesel, radyo programı çalışmalarında bulundu. Son romanı "Les Bons Sauvages"ın başarısız olması üzerine yazarlığa veda etti ve psikoloji eğitimine yöneldi. 1970 yılında da psikoterapist olarak çalışmaya başladı. 1985’e kadar psikoloji konusundaki çalışmalarını sürdürdü, ancak aynı yıl içinde uyanan yazma isteğine engel olamayarak yeni romanı "La mémoire trouble"un üzerinde çalışmaya başladı. O tarihten itibaren "La Fille démantellée", "La Plage d’Ostende", "La Lucarne", "Le bonheur dans le crime", "Erkek Nedir Bilmezdim", "Orlanda", "L’Orage rompu", "Récit de la dernière année" ve "La dormition des amants" adlı eserlere imza atan Harpman halen Louvain-la-Neuve Katolik Üniversitesi’nde edebiyat ve şiir konusunda dersler vermektedir.