Halide Eşber’in üslupçu yönünü ilk keşfeden yazarlardan biri Doğan Hızlan ve kitap üzerine yazdığı değerlendirmede şunları söylüyor: "İçe dönük yaşamların içine girenler, orada varlıklarını sürdüremezler ve daima bunu yapan pişmanlıkla sonuçlanır. O eski deyimle nedamet hissi. Seyfi'nin verdiği bir cinsel mutluluk mudur, yoksa yaşamı değiştirme girişimlerinin geçici tatminleri mi? İkisi de geçerlidir, ikisi de öykünün çoğulculuğuna uygundur. Çok parçalı tek öyküden aldığım aşağıdaki satırlar, sanırım kitabın niteliği konusunda önemli bir anahtar sunacak sizlere: 'O dağ... O dağ hiç yakına gelmedi. O dağın arkasındaki dağları gördük, ovaları gördük, büyük yolları, ışıkları, ilk bakışta yüzünü aydınlık sandığım insanları, dilleri dilimize benzemeyen çocukları gördük. Hayır, onları yalnızca ben gördüm.' Ömürlerimizin trajedisini ince ince anlatıyor, ayrıntısını görmezlikten geldiğimiz ama hep ruhumuzdaki kan kaybına neden olan duyarlıklarımız. 'Sanki Seninle Uzun Zamandır Hiç Böylesine Çılgınlar Gibi Sevişmemiştik', ince okumalara değen bir kitap."