1980’li yıllarda Batı dünyası, yüksek volümlü müziğin kulakları sağır ettiği diskoteklerde yaşanan gece hayatını kolayca benimsedi. Aşkın çöpe atıldığı, evliliklerin sarsıldığı, serbest hayatın doludizgin hüküm sürdüğü bu kültür, kendi uyuşturucusunu da yarattı: Ecstasy. Aşk hapı olarak da anılan ecstasy, eroin gibi öldürücü olmasa da "X Hapı" sözünü hak edecek kadar yıkıcı etkiye sahipti. "Ecstasy Öyküleri"nde Frédéric Beigbeder, işte bu uyuşturucuyu ve onun etkisinde gelişip büyüyen yaşam tarzını anlatır. Hem de bizzat ecstasy kullanmış ve sonradan bırakmış biri olarak!..