“Doksanlı yılların başına kadar Türkiye’de Ermeni sorunu hiç yoktu veya daha sonra geldiği boyutlardan uzaktı. Ermeniler, Türkler ve Kürtler birlikte yaşıyor ve genel komşu kavgaları dışında kendi aralarında gayet iyi bir şekilde geçiniyorlardı; öyle ki hepsi eşit şartlar altında bulunmaktaydılar. Yurtdışında özellikle İngiltere, Fransa, Avusturya ve Amerika’da oluşan Ermeni hayalperest siyaset çevrelerinde Ermeni milletinin yeni bir yola girmesi, milli şuurunu geliştirmesi gerekliliği hakkında sesler çoktan yükselmeye başlamıştı. Buna benzer propagandaların merkezi, bilhassa İngiliz diplomasisinin telkiniyle Ermeni ajitasyon çevrelerinde Avrupa diplomasisinin yardımıyla ‘bağımsız ve özgür’ Ermenistan kurma fikrinin ilk olarak doğduğu yer Londra’daydı. Bu temel amaca ulaşmak adına diplomasinin gizli baskısıyla Avrupa’yı Ermenilerin Türkiye’de şiddetli zulüm yaşadıklarına inandırmak için Türkiye’de birtakım karışıklıklar çıkarmaya gerek görülmüştür.”