Asal Sayıların Yalnızlığı’nın yazarından etkileyici bir roman... Çok şey göreceksin oğlum, bir daha aklından asla çıkartamayacağın şeyler, gençsin, daha yolun başındasın…Belki başçavuş ya da asteğmen olacağına inanıyorsun, öyle değil mi? “asla olmak istediğin kişi olamayacaksın, bunu kafana sok” bunu sindirmesi zordur  ama eninde sonunda kabul etmek gerekir!.. Sevgilin var mı? Bu önemlidir, kök salmanda faydası olur…Ama zincire vurulmak için çok gençsin daha, kendine zaman tanı, keşfet, inan bana, sana kızları öğretecek birine gereksinmen var, dizginleri ele alırlarsa yandın demektir “lütfen gidip bana bir tatlı daha al” aynısından evet… Çünkü daha çok gençsin ve hiçbir şey bilmiyorsun, kaç yaşındayım dedin? Egitto, Rene, Ietri, Cederna, Mitrano, Torsu ve diğerleri… Afganistan’ın Gülistan bölgesine gönderilen İtalyan askerler. Kimileri burada baharda açan güller bulacaklarını sanıyorlardı… Kimileri sevişmeye her daim hazır Amerikan asker kızları… En çok bilgisayardaki kadar acıtan savaş oyunlarını… Oysa Gülistan’da gül falan yoktu. Sevişmeye hep hazır Jennifer’lar da… Onları bekleyen toza ve kana bulanmış bir eşikti. Ve o eşikten sonra hiçbiri için hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.