Paradan çok edebî kaliteye önem veren bir yayınevinin editörü, romanını yayımlamayı reddettiği bir yazar adayının intiharı üzerine yaptığı işi sorgular ve bir sonuca varır: Roman ve öykü gibi, edebiyat alanında yazı yazmak, tıpkı alkol bağımlılığı gibi, insanların kurtulması gereken bir hastalıktır. Dolayısıyla da tedavisi gerekir. Bunun üzerine editör, kendisine dosya gönderen yazar adaylarını, Adsız Yazarlar Kulübü'nde kurtuluşa çağırır. Çalışma, tıpkı Adsız Alkolikler’de olduğu gibi, ancak gönüllü yürütülürse başarıya ulaşacaktır. "Adsız Yazarlar Kulübü", günümüzde her okurun kendisini yazar gibi hissetmesiyle başlayan "yazar olma" haline, uğradıkları dosya bombardımanından çıldırma noktasına gelen editörlere ve bir bütün olarak yayıncılık sektörüne ilişkin çarpıcı gözlemler sunan, yer yer eleştiren bir roman.