XIX. yüzyılda, büyük savaşlarla ve paylaşım kaygılarıyla yeniden şekillendirilen bir dünyada büyük imparatorluklar ulus devletlere geçiş sürecini yaşıyordu. Bu dönüşüm sürecinde özel diplomatik atakların yaşanması kaçınılmazdı. Bu dönemde Osmanlı'nın Batı'yla ilişkileri, hükümdarların birbirlerine yaptıkları ziyaretler ve kurdukları şahsi dostluklarla da yönlendirilir olmuştu. Osmanlı sarayı, Avrupa hükümdarlarının ve Balkan devletleri krallarının ziyaretlerine tanık oluyordu. 1856 sonrasında, Payitaht İstanbulu'nun, iki sultan sarayı vardı. Biri, Dolmabahçe, diğeri de Yıldız... II. Abdülamid'in 33 yıl süren saltanat dönemindeki tercihi, Yıldız Sarayı'ydı. Dolmabahçe Sarayı'ysa, Osmanlı'nın yüzünü Batı'ya çevirdiği dönemin merkezi sayılıyordu.