Evita’nın romanı Eva Peron. Arjantinli diktatör Juan Peron’un karısı... Los Toldos’ta piç olarak dünyaya gelmiş bir küçük kız. Üçüncü sınıf filmlerde rol almaya çalışan, çelimsiz gövdeli, insana hüzün veren bir ergen. Bir süre Peron’un metresi, sonradan karısı. Radyo Belgrano’dan dalga dalga yayılan, insanları büyüleyen, ağlatan, heyecanlandıran ses. Evita. Yoksulların sevgilisi. Casa Rosada’nın balkonundan on binlere seslenen, yoksul halka takma dişler, dikiş makinaları, evler, bebekler, rüyalar, iş ve aş dağıtan bir “melek”.Kansere yakalandığında çok gençti Evita. 32 yaşındaydı. Ölümü bütün Arjantin’i ayağa kaldırmıştı. İnsanlar aylarca yasını tuttu. Cenazesinde mumyasını altı saniye görebilmek için üç gün kuyrukta beklediler. İspanyol doktor Pedro Ara tarafından iki yılda mumyalanan Evita, derin bir uykuya dalmış, yoksulların Pamuk Prensesi gibiydi sanki. Ölüm ona dokunmamış gibiydi. İki yıl gece gündüz bu cansız beden ile aynı mekânda olan Dr. Ara ona âşıktı. Evita’nın mumyası 23 yıl dünya yüzünde dolaştı. Saklandı, kaçırıldı, kayboldu. 1972’de yeniden Peron’a ulaştı. İnanılmaz bir güce sahip olan, hiç bozulmamış bu mumyanın hayatı, Evita’nın hayatı kadar ilginçti. Belki de ölümü tuhaf bir güçle yenmiş, halkını etkilemeye devam etmişti Evita...